تاريخ : پنجشنبه ۶ آبان ۱۳۹۵ | ۱۱:۳۰ ب.ظ | نویسنده : گزارشگر: هوشنگ قاسمی
🔵 ۷ آبان، روز مردمی گرامیداشت کوروش بزرگ، بزرگمرد دادخواهی، آزادی وآزادگی و آرمانشاه تاریخ ایران است...
هرگز نخواب کوروش ای مهرآریایی
بی نام تو وطن نیز نام ونشان ندارد
(سیمین بهبهانی)



تاريخ : سه شنبه ۴ آبان ۱۳۹۵ | ۹:۳۵ ب.ظ | نویسنده : گزارشگر: هوشنگ قاسمی
باید تو را همیشه به دقت نگاه کرد
یعنی نه سرسری، سر فرصت نگاه کرد

خاتون! بگو که حضرت خالق خودش تو را
وقتی که آفرید چه مدت نگاه کرد

هر دو مخدرند که بیچاره می کنند
باید به چشم هات به ندرت نگاه کرد

هر کس نظاره کرد تو را دلسپرده شد
فرقی نمی کند به چه نیت نگاه کرد

عارف اگر برای تقرب به ذات حق
زاهد اگر برای ملامت نگاه کرد

تو بی گمان مقدسی و کور می شود
هر کس تو را به قصد خیانت نگاه کرد


مسلم محبی


#بیت_عسل



تاريخ : شنبه ۱ آبان ۱۳۹۵ | ۹:۱۱ ب.ظ | نویسنده : گزارشگر: هوشنگ قاسمی
در مقاله شادروان استاد پورداود آمده است : « بشر از روزگاران گذشته به سبب اختلاف نظرها و تباین عقاید همواره دچار کشمکش ها و نزاع های فراوان بوده و برای از میان بردن آن ها ، گاه به مبارزه تن به تن یا مرد و مرد ( DUEL) دست می زده و گاه نیز از طریق

اُردال( ORDAL ) به اختلافات خویش خاتمه می داده است . « اردال » که به زبان پهلوی     « وَر »( VAR ) گفته می شده است ،همان عمل سوگند خوردن و سوگند دادن بود . »

در گذشته ، عمل سوگند دادن و سوگند خوردن را که در حضور موبدان انجام می گرفته است ، « وَر » می گفته اند .

واژه « سوگند « از لفظ « سَوکَنتَ وَنتَ » اوستایی مرکب از « سوکنت » به معنی گوگرد و   « ونت » به معنی دارنده و مند است به معنی   گوگردمند یا دارای گوگرد .

واژه « سوگند » فارسی ، تطوری است از لفظ « سوکنت ونت » با حذف « ونت » و تبدیل    « ک » به « گ » .

در قدیم آب آمیخته به گوگرد را به متهم می نوشانیدند و از دفع شدن یا در شکم ماندن آن ،  مقصر بودن یا مقصر نبودن متهم معلوم می شد .

         به طور کلی « وَر » در ایران و « اُردال »در اروپا ، به دو قسمت گرم و سرد تقسیم می شده است .

نوع گرم : متهم باید دست خود را مدتی در آتش نگه دارد در صورتی که دستش آسیب نمی دید ، بی گناه محسوب می شد . داستان به آتش رفتن سیاوش در شاهنامه از نوع « وَر » گرم است .

نوع سرد : دست چپ متهم را به پای راستش می بستند و او را در آب می انداختند اگر روی آب می آمد مقصر شناخته می شد چون باور داشتند که آب پاک ، متهم ( گنه کار ) را نمی پذیرد .

در گذشته سوگند به صورت « وَر » در ایران و « اُردال » در اروپا انجام می گرفته و در بیشتر آن ها ، اثبات بی گناهی و تشخیص گناهکار عامل اصلی برگزاری مراسم سوگند به حساب می آمده است .  برداشت از : سوگند در زبان و ادب فارسی   دکتر حسین کیانی



تاريخ : شنبه ۱ آبان ۱۳۹۵ | ۱۲:۱۱ ب.ظ | نویسنده : گزارشگر: هوشنگ قاسمی
لفظ ادب عبارت است از تحسین اخلاق و تهذیب اقوال و افعال .

افعال بر دو قسم است : افعال قلوب که آن را « نیات »  و افعال قوالب که آن را « اعمال  » خوانند و اخلاق و نیات نسبت به باطن دارند و اقوال و اعمال نسبت به ظاهر . ادیب کامل کسی باشد که ظاهر و باطنش به محاسن اخلاق و اقوال و نیات و اعمال آراسته بود . اخلاقش مطابق اقوال باشد و نیاتش موافق اعمال ؛ چنانک نماید ، باشد و چنانک باشد ، نماید .  

   مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه   عزالدین محمود کاشانی