برآور نغمه ای از چنگ دیگر

به راهِ دیگر و آهنگِ دیگر

نمی بینی زمستان رفت و آمد

بهارِ دیگری با رنگِ دیگر

بهارِ دیگری از بیشه ای سبز

جنونی سرخ در اندیشه ای سبز

نگه کن کیمیایِ صبح را بین

هزاران رنگ گل ، از ریشه ای سبز

هزاران رنگ گل ، جوشید از خاک

شرابِ زندگی نوشید از خاک

جهان ، در مقدم صبحِ بهاران

عجایب خلعتی پوشید از خاک

خوشا این صبح و فریادِ خموشش

خوشا غوغای خاموش و خروشش

خوشا آن قله تنهای البرز

گلیم سایه ابری به دوشش

یگانه استاد شفیعی کدکنی

نوروزگان بر شمایان پارسیان نژاده خجسته !