تاريخ : جمعه ۳ اردیبهشت ۱۳۹۵ | ۱۲:۱ ب.ظ | نویسنده : گزارشگر: هوشنگ قاسمی
چرب زبانی را موافقت ( همداستانی ) ، خودنمایی را جوانمردی ، عیاشی را سرگرمی ، فریبکاری را زیرکی ، ریا   را   مهربانی ، سستی را دوراندیشی ، خودشیفتگی را کمال ، سخت گیری را احتیاط ، بزدلی را هشیاری ، جاه طلبی را بزرگ منشی و....   بهانه ای برای گناه مپندارید و مایه ارامش ندانید .

زبان   فرهنگ  اسطوره      ژاله آموزگار

 



تاريخ : جمعه ۳ اردیبهشت ۱۳۹۵ | ۱۱:۵۵ ق.ظ | نویسنده : گزارشگر: هوشنگ قاسمی
در همه باورهای جهان از دیر باز ، خرد ، ستوده شده است .تفاوتی آشکار ی در میان نماد خرد فرهنگ زردشتی در ایران باستان با ایزدان خرد سرزمین های دیگر دیده می شود . 

در آن فرهنگ ها ، جایی ارزنده به خدایان خرد داده می شود ولی هرگز خدای بزرگ آن ها خود خدای خرد نیست . در حالی که آموزگار فرهنگ باستانی ما ، از میان نمادهای اخلاقی ، اجتماعی و...حاکم بر جامعه آن روزگاران ، نماد خرد  را برمی گزیند و آفریدگار بزرگ خود را  اهوره مزدا   می نامد ، یعنی   سرور دانایی ، فرزانه ای که که همه آفریدگان را به نیروی دانایی و کاردانی خود می آفریند ، نگاه می دارد و به انجام می رساند .

کل آفرینش جهان ، از ابتدا تا پایان با خرد رهبری می شود . 

در هرمزدیشت ، اهوره مزدا ضمن صفات بی شماری که برای خود بر می شمارد چنین می گوید : 

منم سرچشمه دانش و آگاهی ... منم خرد ...منم خردمند    منم دانایی ، منم دانا 

در اسطوره آفرینش ، توانایی دادار بزرگ ، برای از میان برده اهریمن ، فقط خرد اوست .

زبان فرهنگ اسطوره     دکتر ژاله آموزگار