امروز سر زلف تو مستانه گرفتیم

صد بار گشادیمش و صد بار ببستیم


هر چند پرستیدن بت مایه کفر است

ما کافر عشقیم گر این بت نپرستیم


مولانا

با تو باشم وسعت دل بگذرد از عرش هم

بی تو باشم هر دو عالم یک قفس باشد مرا

من نمی دانم چه سان جانم فدا خواهد شدن

این قدر دانم نگاهی از تو بس باشد مرا

فیض کاشانی