پیرزنی از بزرگمهر چند مساله پرسید که در بیشتر آن ها گفت: نمی دانم پیرزن گفت: از پادشاه هر ساله حقوق می ستانی به واسطه دانشی که داری و من هر چه از تو می پرسم گویی که نمی دانم چگونه این مالها بر خود حلال کنی؟ حکیم در جواب گفت: ای مادر من آنچه می گیرم در برابر دانستنیهای خود می گیرم، اگر در برابر نادانستنی ها گیرم زرهای عالم به آن کفاف نخواهد داد.

با توام ای ماه‌ پاره ،چشم و ابرویت کجاست ؟

باد می‌آید به سویت، رقص گیسویت ، کجاست؟

آن تبسّم‌های شیرین، آن نگاه آتشین

آن همه نازک‌ خیالی‌های ابرویت ،کجاست؟

بعد از این ، در زیر بالم ، لانه دارد آسمان

راستی ای آسمان ، خیل پرستویت کجاست؟

ناگهان در کوچه‌های دل ،کسی فریاد زد

وعده‌گاه دوستی ، انفاس شب‌بویت ،کجاست؟

... سیمین بهبهانی

گرچه صد بوسه زدم بردهن نوشينش

باز دل كرده هواي دو لب شيرينش

قصه هاگويم از اين عشوه گر فتّانه

گر به دستم فتد آن سلسله ي پر چينش

جعفر سرخی

در منابع اساطیری ایران از جمله اوستا ، بندهش و مینوی خرد ، برترین جایگاه از آن خرد است . اهورا مزدا به معنی سرور خردمند ، خدای خدایان در اساطیر ایرانی است . اهورا مزدا در جواب زرتشت که از او می خواهد تا از نام خود اگاهش کند می گوید : منم سرچشمه دانش و آگاهی ، منم خردمند ، منم دانایی و منم نامبردار به مزدا ( خرد و فرزانگی ) ....

در اسطوره های ایرانی نه فقط آفرینش انسان بلکه کل هستی اهورایی به خرد و همه آگاهی است .

نقل از : پیوند خرد و اسطوره در شاهنامه

سید کاظم موسوی

اشرف خسروی