« فَروَهَر » گونه ای از روان و نوعی همزاد ( همال ) آدمی است که پس از مرگ به دنیای دیگری می شتابد .

همال میانجی و پیوندگر است میان روان و کالبد خاکی .در فرهنگ های دیگر نیزآمده است .

ایرانیان از دیر باز همال را می شناخته و آن را « فروهر » می نامیده اند .ایرانیان از روزگار کهن برای بزرگ داشت فروهر جشنی بشکوه در دَه روز برگزار می کردند . پنج روز آخر اسفند ( فروردگان نخستین ) و پنج روز پس از آن ( فروردگان دوم ) .. گمان بر آن بوده است که فروهر ها در این ده روز برای دیدار خویشان به زمین می آیند .

همچنین آمده است که فروهر ها در آغاز فروردین ( ماه فروهر ) به زمین باز می گردند و ده روز در زمین به سر می برند در نوروز به دیدار بازماندگان و خانواده هایشان می آیند دوست دارند خانه تمییز و مرتب باشد با دیدن خانه های تمییز ، پاکیزگی ، لباس های نو و.. دلخوش می شوند و دعا می کنند . اگر خانه را درهم و ناآراسته ببینند غمگین می شوند و دعا نکرده و برکت نخواسته خانه را ترک می کنند . بر اساس این باور ، ایرانیان خانه را تمییز می کنند لباس نو می پوشند چراغ ها را روشن می نمایند و خوان سور و شادمانی

می گسترند . .

از گونه ای دیگر دکتر کزازی

زبان فرهنگ اسطوره دکتر ژاله آموزگار